Οι Μεγάλες Αλλαγές 2

Αν κοιτάξετε στις προηγούμενες αναρτήσεις, θα δείτε ένα κείμενο με τον ίδιο τίτλο. Σε εκείνο πραγματεύομαι το γεγονός ότι οι μεγάλες αλλαγές έρχονται σταδιακά στη ζωή μας, σχεδόν ανεπαίσθητα.
Αυτό το κείμενο έχει σκόπο να εκφράσει την αντίθετη άποψη.
Φάσκω και αντιφάσκω θα μου πείτε.
Έχετε δίκιο.
Αλλά αυτό μου δίνει χαρά.
Δεν μένω σε σταθερές θέσεις αλλά συνέχεια αναρρωτιέμαι για αυτές. Ψάχνω. Αυτό έχω υποχρέωση να κάνω σαν φιλόσοφος. Να σκέφτομαι πολύπλευρα και πολλές φορές να υποστηρίζω αντίθετες απόψεις.
Τέλος πάντων. Θα αρχίσω με μια ημερομηνία. 10 Απριλίου 2007. Μια ημερομηνία. Θα μπορούσε να είναι τα γενέθλια κάποιου. Και είναι. Είναι τα γενέθλια μου.
"Οτι γενιεται απο σάρκα, είναι σάρκα. Ότι γενιεται από πνεύμα είναι πνεύμα" είπε ο Ιησους. Κι εγώ γεννήθηκα πνευματικά, ψυχικά εκείνη την μέρα.
Τι είναι η 10η Απριλίου για μένα; Τα πάντα. Η Αρχή και το Τέλος. Η ζωή μου η ίδια. Η μέρα που άλλαξε τον κόσμο. Ποτέ μια ημερομηνία δεν συνδέθηκε τόσο πολύ με ένα άτομο, όσο αυτή η ημερομηνία με μένα. Γιατί λίγες φορές μια αλλάγή δεν έγινε τόσο έντονα και τόσο συνειδητά.
Ήταν η μέρα που φίλησα για πρώτη φορά. ΄
Είχα πει ότι όπως ξυπνάμε κάθε μέρα, έτσι ακριβώς κοιμόμαστε. Οι ίδιοι άνθρωποι.
Εκείνη την μέρα ξύπνησα αλλά κοιμήθηκα εντελώς διαφορετικός άνθρωπος. Εκ διαμέτρου αντίθετος από πριν
Το πρωί: Καταθλιπτικός, με αυτοκτονικές τάσεις, ελάχιστους φίλους, με έντονη αλλεργία στο γέλιο και σε οτιδήποτε χαρούμενο
Την νύχτα: Χαμόγελο μέχρι τα αφτιά σε σημείο να ανησυχουν οι γονείς μου που με βλέπουν χαρούμενο. Ακόμα προσπαθώ να πείσω την μάνα μου ότι δεν είχα πυρετό.
Δεν προσπαθώ να δείξω τι σήμαινε και σημαίνει αυτό το φιλί για μένα. Είναι προφανές ότι ήταν το καθοριστικό σημείο στην ζωή μου. Η ημέρα που άλλαξε τον κόσμο. Τα πρώτα μου γενέθλια σαν νέος άνθρωπος.
Χρειάστηκαν πέντε δευτερόλεπτα για να αλλάξουν δεκαοχτώ χρόνια ζωής.